Nevjerovatna ponuda za Natasu Bekvalac: U bekstejdzu je docekala grupa muskaraca
Osoblje kluba pojavilo se u specijalnim majicama na kojima su pisali stihovi njenog hita “U meni 300 stepeni”
Nakon sto je proslavila 44. rodendan na Ibici, pjevacica Natasa Bekvalac vratila se poslu i vec na prvom nastupu je dobila nevjerovatnu ponudu.
Iznenadenje godine
Pjevacica je otisla u Njemacku kako bi odrzala nastup u jednom klubu, a tamo je sacekalo nevjerovatno iznenadenje.
Dok je pjevala osoblje kluba pojavilo se u specijalnim majicama na kojima su pisali stihovi njenog hita “U meni 300 stepeni” i cuvene izjave “Lako je biti posten kad te niko nece”, a pjevacici su na binu su donijeli tortu i sampanjac. Ponuda za brak
Najzanimljiviji dio te veceri bili su konobari koji su na ledima imali specijalnu poruku za Natasu, odnosno pitanje: “Natasa udaj se za mene?”.
Tako su Bekvalac zaprosila cetvorica, a pjevacica je bila odusevljena originalnim iznenadenjem.
BONUS:
Osmansko Carstvo, koje je postojalo od kraja 13. veka do početka 20. veka, bilo je jedno od najmoćnijih i najdugovečnijih carstava u istoriji. Njegova raznolikost i kompleksnost ogledaju se u mnogim aspektima, uključujući kulturu, arhitekturu, politiku i svakodnevni život. Jedna od zanimljivosti koja se često zaboravlja je uloga javnih kuća, poznatih kao “tavernice”, u osmanskom društvu.
Ove taverne nisu bile samo mesta za konzumaciju alkohola; one su služile kao društveni centri gde su se ljudi okupljali, razgovarali i razmenjivali ideje. U vreme kada su se mnogi ljudi bavili poljoprivredom i trgovinom, tavernice su postajale oaze urbanog života, pružajući prostor za odmor i relaksaciju. U njima su se okupljali različiti slojevi društva, uključujući trgovce, umetnike, radnike i intelektualce. Ovaj mešoviti ambijent omogućavao je razmenu mišljenja i stavova, što je često rezultiralo kreativnim izrazima i kulturnim inovacijama.
U taverama su se često organizovali muzički i pozorišni nastupi. Muzičari i izvođači, poznati kao “çalgıcılar”, dolazili su da zabavljaju goste, često izveštavajući tradicionalne osmanske pesme ili čak improvizovane komade. Ovi nastupi nisu bili samo zabavni; oni su takođe doprinosili očuvanju i razvoju osmanske muzičke tradicije. U nekim slučajevima, tavernice su postajale i mesta gde su se održavale političke debate, što je ukazivalo na važnost društvene interakcije u tom društvu.
Pored toga, taverne su često bile i mesta gde su se dogovarali poslovni poslovi. Trgovci su koristili ovaj ambijent da sklope ugovore i dogovore o trgovinskim transakcijama, što je dodatno pojačavalo ekonomsku dinamiku unutar gradova.
Ovaj aspekt osmanskog društva pokazuje koliko je javni život bio važan i kako su zajednice funkcionisale kao složeni ekosistemi. Kroz tavernice, ljudi su gradili međusobne odnose, razvijali kulturu i doprinosili bogatstvu društvenog života, čineći tako svoje vreme zanimljivijim i dinamičnijim. Danas, iako su taverne uglavnom nestale, njihova uloga u oblikovanju društvenih interakcija i kulturnih tokova ostaje važna lekcija o ljudskoj povezanosti i zajednici.
